''Η χώρα του ποτέ''

να θυμηθώ, να μην ξεχάσω...

   Για τους λάτρεις των παραμυθιών και των αθώων παιδικών ιστοριών, ας κάνουμε μία ωραία παραδοχή. Ας δεχθούμε ότι τα παραμύθια είναι αληθινά και η “χώρα του ποτέ’’ είναι υπαρκτή. Εκεί κατοικεί και η νεράιδα φίλη του Πίτερ Παν που έχει ενα μαγικό ραβδί ικανό να κάνει πραγματικό ακόμη και το πιο φανταστικό σενάριο και να φέρει τα πάνω κατω. Επειδή η νεράιδα αυτή είναι πονόψυχη και υπέρ του αδύνατου που τον εκμεταλλευονται και τον κοροϊδεύουν αυτοί που κυβερνούν, δηλαδή υπέρ του Έλληνα πολίτη, και κατά όλων αυτών που έχουν την εξουσια στα χέρια τους, όπως πολιτικοί, δημοσιογράφοι και τραπεζίτες, αποφασίζει να δράσει.

   

    Παίρνει λοιπόν το μαγικό της ραβδί και μονομιάς πετυχαίνει  αυτό που δεν θα μπορούσε να πετύχει κανένας σύγχρονος θαυματοποιός και κανένας λαός. Καθαιρεί τους σύγχρονους άρχοντες από τα αξιώματα τους, τους στέλνει στην θέση του λαού χωρίς καμία εξουσία  και τους αντικαθιστά με έντιμους, ικανούς και ηθικούς ανθρώπους.

   Μετά από αυτήν την μαγική στιγμή η κρατική μηχανή αρχίζει να δουλεύει ρολόι, το κράτος δεν κοροδεύει τον πολίτη αλλά αντίθετα είναι ένα κράτος πρόνοιας, ένα κράτος κοινωνικής μέριμνας, με οικονομία που ανθεί, με ανεξάρτητη δικαιοσύνη και θεσμούς που είναι υπέρ της ευημερίας και της προστασίας του πολίτη. Ένα αληθινά δημοκρατικό κράτος, με αληθινή και ουσιώδη παιδεία και εκπαίδευση  χωρίς ανεργεία και εκμετάλευση.

   Μόνο οι τέως άρχοντες που καθαιρέθηκαν , ζουν σε ένα καθεστώς ίδιο με αυτό που επέβαλλαν στον λαό την περίοδο που είχαν τα σκύπτρα της χώρας. ‘Ομως οι  άρχοντες αυτοί στο παρελθόν ύπήρξαν επαναστάτες. Αποτέλεσαν τον βασικό κορμό μιας γενιάς που ξεσηκώθηκε και αντιστάθηκε , εναντίον ενός άλλου “πατριώτη” και εναντίον της χούντας. Τα χρόνια πέρασαν, βολεύτηκαν, φτιάχτηκαν και ξέχασαν. Και τώρα ήρθε η καλή νεράιδα να τους στείλει πάλι στο περιθωρίο και την αφάνεια. ‘Ετσι θα θυμηθούν τα νιάτα τους και όπως τότε στο πολυτεχνείο, έτσι και τώρα θα δράσουν απέναντι στην καταπίεση. Με την  μόνη διαφορά ότι τώρα,  υφίστανται την καταπίεση σαν άμεσο αποτέλεσμα της ελευθερίας και της ευημερίας που χαίρονται οι πολλοι!

   Οι τέως πολιτικοί θα καταλάβουν την βουλή, οι τέως δημοδιογραφοι το ραδιομέγαρο της ΕΡΤ και οι τέως τραπεζίτες το χρηματιστήριο ή την τράπεζα της Ελλάδος. Τα συνθήματα “Ψωμί Παιδεία, Ελευθερία”, “Ελλάς Ελλήνων Φυλακισμένων”, “Κάτω η Χούντα” θα αντικατασταθούν από τα συνθήμτα “Χρήμα εξουσία αλαζονεία”, “Eλλάς Ελλήνων υποκριτών” και “Κάτω η δημοκρατία”. Ο λαός όμως δεν θα στείλει τα τανκς, δεν θα ασχοληθεί καθόλου μαζί τους. Θα τους αφήσει εκει μέσα, απαξιωμένους και εκγλωβισμένους να ζήσουν μόνοι τους και στο τέλος να αλληλοσπαραχθούν.

   Δυστυχώς όμως τα παραμύθια δεν είναι αληθινά και νεράιδες δεν υπάρχουν, ούτε και μαγικά ραβδιά. Υπάρχουν όμως άνθρωποι και ας ελπίσουμε οτι υπάρχει και ανθρωπιά…!!!!!!!