Πραγματική βοήθεια ή υφαρπαγή της αξιοπρέπειας μας...;

να θυμηθώ, να μην ξεχάσω...

Εχθές σ’ενα δελτίο ειδήσεων παρουσιάστηκαν οι προβληματισμοί του επικεφαλής της «ομάδας διάσωσης» ( αυτό μου θυμίζει λίγο από mission impossible και Tom Cruise ), κυρίου Ράιχενμπαχ.

Η γελοιογραφία της ημέρας...

from www.tanea.gr

Το βίντεο που σόκαρε την Βρετανία...

from zup.gr

να θυμηθώ, να μην ξεχάσω...

Μπορούν οι Έλληνες δημοσιογράφοι και οι Έλληνες αστυνομικοί να πάρουν μαθήματα αθλιότητας από τους Βρετανούς συναδέλφους τους. Αν και στην Έλλαδα, στο δελτίο τύπου της, η αστυνομία θα υποστήριζε ότι τραβούσαν οι αστυνομικοί τον διαδηλωτή για να τον προστατέψουν...!!!!

Η γελοιγραφία της ημέρας

from http://www.paspaase.gr/

Σπέρμα...ΤΕΛΟΣ!!!!!

να θυμηθώ, να μην ξεχάσω...

Μέσα σε όλα τα άλλα διαβάζουμε σήμερα ότι ''Στέρεψαν'' οι τράπεζες σπέρματος στη Ελλάδα και ότι κάνουμε εισαγωγή από την Δανιά και την Ισπανία.
Και αναρωτιέμαι...

Bringing the cuts home ( ένα βραβευμένο βίντεο που μέσα σε ενάμισι λεπτό τα λέει όλα )

Του Steve Price. O Steve Price είναι ο νικητής του TUC 60 Second Ad Contest 2011, με θέμα τις οικονομικές περικοπές στην Μ. Βρετανία.

Η Ευτέρπη & το σκουπιδαριό....!!!!

να θυμηθώ, να μην ξεχάσω...

Σκουπίδι : οτιδήποτε άχρηστο ή βρόμικο, που συνήθως το απομακρύνουμε με την σκούπα.

Αυτός είναι ένας πρόχειρος ορισμός που βρήκα γοογλάροντας στο διαδίκτυο για την λέξη σκουπίδι. Είναι ένας καλός ορισμός θα έλεγα, με μία πρώτη ανάγνωση αλλά αν το σκεφτείτε λίγο καλύτερα θα συνειδητοποιήσετε ότι λείπουν κάποια βασικά χαρακτηριστικά από την λέξη αυτή. Έτσι στα γρήγορα μου έρχονται στο μυαλό λέξεις όπως δυσοσμία, παθογόνοι μικροοργανισμοί, μολύνσεις, σήψη, σαπίλα και βέβαια λυπηρή και ταπεινωτική εικόνα.

Ας σας διηγηθώ τώρα μια μικρή ιστορία που διαδραματίστηκε στην γειτονιά μου, προχθές το βράδυ γύρω στις 11:30 και με ενέπνευσε να γράψω αυτές τις γραμμές.

The Loan Boat

Les Grecs

from comedylab

Τα παιδιά δεν έχουν πάντα δίκιο

Του Χρήστου Αλεξίου

 Είναι από τα θέματα που με δίχασαν. Συνήθως για ό,τι συμβαίνει διαμορφώνω μια πρώτη άποψη κι έπειτα τρέχω να την στηρίξω με λογικά επιχειρήματα. Και  το κάνω με αγωνία, γιατί θέλω να επιβεβαιώνομαι, αλλά και με κάποια ευχαρίστηση, σαν να παίζω σε τηλεοπτικό παιχνίδι ερωτήσεων, όπου έχω δώσει από το σπίτι  μια απάντηση και περιμένω με ενδιαφέρον να μη με διαψεύσει ο τηλεπαρουσιαστής.

Angry Greeks VS Angry Birds

from comedylab

Νίκος Κακλαμανάκης, με τη δύναμη της Ελλάδας

Μην βιαστείτε να κρίνετε...

Η γελοιoγραφία της ημέρας

                                                                                                πηγή : www.tanea.gr

Το Άλφα της γενιάς μου..

Του Αλέξανδρου Γούδα

Ανήσυχος , άυπνος , απένταρος ,αρτιμελής αλλά αποδεκατισμένος.Απαθής?Ανήμπορος? 

Αντιθέτως...ασυμβίβαστος ..αεικίνητος , ακούραστος.

Άνεργος , αγχωμένος, ανεπανόρθωτα αγνοημένος.

Αγωνιά , ασφυκτιά , αφουγκράζεται , απορρίπτει ,

αμφιβάλλει .

Ακαθόριστο αύριο , αβέβαιο αύριο ...ανάγκη ανατροπής ..απαίτηση αλλαγής.

Αμίλητος , αγέλαστος , αγριεμένος..

Άρχοντες ασύδοτοι , αργυροκρατoύμενοι ,αγύρτες , ανένδοτοι , ακατέργαστοι , απάνθρωποι , ασελγοί αρχαίων αγαλμάτων, ανέραστοι , αταξίδευτοι, αντεραστές.

Αυξήσεις, ανατιμήσεις , αναδιάρθρωση...αγχόνη!

Ανήθικο αλισβερίσι, απόκρυφα αμαρτωλά ανταλλακτήρια ...αγχόνη!

Αμοραλιστής, ανερυθρίαστος , αχόρταγος  άρχων...αγχόνη!

Αδιαπραγμάτευτη ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Αλληλεγγύη , αλληλοσεβασμός ..

Άνοιξη ...αγάπη...ανόθευτη αλήθεια...ανιδιοτέλεια...αυτά ..αποκλειστικά αυτά. Άντε...

                                                                                                                    Alexis.

( πηγή : http://alexisgoudas.blogspot.com/ )

Παστίτσιο και εξισώσεις 2ου βαθμού.....

να θυμηθώ, να μην ξεχάσω...

 Στα πλαίσια της νέας εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, το υπουργείο παιδείας αποφάσισε...

Παιδεία...πόρνη!!!!!

να θυμηθώ, να μην ξεχάσω...

Τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε να συντελείται μια ολομέτωπη επίθεση από τα μίντια και όχι μόνο κατά των φοιτητών και των μαθητών της χώρας μας, οι οποίοι μεθαύριο θα αποτελέσουν τον βασικό αιμοδότη του ασθένη που λέγεται Ελλάδα.

Τι πρέπει να κάνουμε;

( πηγή : gremistis.blogspot.com )

Απαντά ο Χαϊνης Δημήτρης Αποστολάκης 

Οι αιτίες που μας έφεραν ως εδώ και κυρίως «τι πρέπει να κάνουμε;» είναι το αντικείμενο έρευνας της Κρυσταλίας Πατούλη - ερωτήματα στα οποία δίνουν τη δική τους απάντηση γνωστές προσωπικότητες της τέχνης και των γραμμάτων. Σήμερα, δημοσιεύουμε τις απαντήσεις του Χαΐνη Δημήτρη Αποστολάκη.

Θα μπορούσε να είχε συμβεί...!!!

  Σύμφωνα με πληροφορίες της τελευταίας στιγμής από έγκυρη πηγή του υπουργείου οικονομίας,

Ο Τόμσεν θέλει να σκοτώσω τον μπαμπά μου

Του Γιώργου Νικολόπουλου ( πηγή : www.protagon.gr )

Γιατί δεν μας βγαίνουν οι αριθμοί; Γιατί δεν πιάνουμε τους φοροφυγάδες του ιδιωτικού τομέα; Γιατί δεν τολμάμε επιτέλους να απολύσουμε τους υπεράριθμους του Δημοσίου; Αυτό αναρωτιέται μετά από κάθε επίσκεψη του στα μέρη μας ο κύριος Τόμσεν του ΔΝΤ. Του έχω λοιπόν μια πρόταση. Αντί να αναλύει ξανά και ξανά τα νούμερα και να μη του βγαίνουν, να κάνει ένα διάλειμμα και να επισκεφθεί μία μέση ελληνική οικογένεια, τους Χατζηπέτρου, σε ένα κυριακάτικο γιορτινό τραπέζι. Off the record βέβαια και εμπιστευτικά.
Πρώτα θα γνωρίσει τον κύριο Γιάννη, τον εξηντάρη τον πατέρα. Γενιά του Πολυτεχνείου αυτός, ήταν φτωχόπαιδο αλλά καλός στο μπλα μπλα.

Σε τοκογλύφους παραδίδουμε τις ζωές μας;

του Μιχάλη Ιγνατίου ( πηγή : www.aixmi.gr )

Η ιστορία που θα σας αφηγηθώ είναι πέρα για πέρα αληθινή. Αφορά ένα πολίτη, ο οποίος ζει μεν στο εξωτερικό, αλλά εργάζεται για εταιρεία που έχει έδρα την Αθήνα. Άρα, έχει τον ίδιο πόνο όπως όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες, και επηρεάζεται το ίδιο -ίσως και χειρότερα- αφού η μείωση των μισθών στην Ελλάδα κτύπησε άγρια και τον δικό του. Σημειώστε ότι στη χώρα που ζει, το ενοίκιο ενός μικρού διαμερίσματος σε μία μέτρια γειτονιά -γύρω στα 75 τετραγωνικά μέτρα- αγγίζει τις 2000 ευρώ. Άρα, οι απώλειες του είναι ακόμα μεγαλύτερες.

15 October - United for Global Change

Ένα διαχρονικό gadget!!!!

Το Αμερικάνικο (και Ελληνικό;) όνειρο

Όχι άλλες γενικές και αόριστες απεργίες

 του Σταύρου Θεοδωράκη ( πηγή : www.protagon.gr )

Τώρα που τελείωσε η απεργία (και πριν ξεκινήσει η επόμενη) είναι ευκαιρία να πούμε μερικές καθαρές κουβέντες. Πιστεύει κανείς ότι κάτι άλλαξε με την απεργία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ;  Ότι φοβήθηκε η τρόικα, η Μέρκελ ή έστω ο Βενιζέλος; Ότι θα πάρουν πίσω, έστω και στο ελάχιστο, κάποιες από τις αποφάσεις τους; Όχι βέβαια. Είναι περίπου σαν το κόλπο με τον καλό και τον κακό μπάτσο. Άλλωστε παιδιά του ίδιου κομματικού σωλήνα είναι οι πολιτικοί και οι συνδικαλιστές στην Ελλάδα (γιατί αλλού υπάρχουν και ανεξάρτητα κινήματα).  Οι συνδικαλιστές όταν πετύχουν γίνονται βουλευτές και αν αποτύχουν ξαναγίνονται συνδικαλιστές (ή δήμαρχοι).

Οι Έλληνες πωλούνται σκλάβοι στη Μπαρμπαριά;

Του Δημήτρη Μυταρά ( www.aixmi.gr )

Η ιστορία μας, που γράφεται τα τελευταία 15 χρόνια, είναι ένα δράμα σε τρεις πράξεις:

Α’ πράξη: Χρηματιστήριο, η ληστεία όλων των Ελλήνων με τις ευλογίες της κυβέρνησης.

Β’ πράξη: Ο εξευτελισμός της ακίνητης περιουσίας και το ξεπούλημα των χρημάτων που ξόδεψε ο ελληνικός λαός για να τοποθετήσει τις οικονομίες ετών!

Σήμερα όλοι οι Έλληνες πληρώνουν ενοίκια στο κράτος για να κατοικούν στα ιδιόκτητα σπίτια τους.

Γ’ πράξη: Όλοι οι Έλληνες φημολογείται ότι θα πωληθούν «σκλάβοι στη Μπαρμπαριά».

Καληνύχτα,

Δημήτρης Μυταράς

Ακαδημαϊκές α-πορείες

του Γιάννη Πανούση ( www.aixmi.gr )

Με τραβάει η προοπτική του δρόμου και το φευγαλέο του ονείρου

Ν.Αρμπιλιάς, «Ο ταραγμένος ύπνος»

Επειδή το Πανεπιστήμιο της ελευθερίας, της ευθύνης και της αριστείας είναι το μέγα ζητούμενο της εποχής (πέρα από νόμους και κόμματα), θα’ θελα να θέσω ορισμένα ερωτήματα ηθικής τάξης στους (υπο)κρυπτόμενους (υπο)κριτές.

1. Πώς γίνεται οι Συγκλητικοί – Καθηγητές, κατ’ιδίαν να δηλώνουν ότι συμφωνούν (εν όλω ή εν μέρει) με το Νόμο 4009/11, και οι Σύγκλητοι να παίρνουν ομόφωνα αποφάσεις για προσφυγές, αποχές κ.λ.π;

Με την εγγύηση του κηπουρού του Δημοσίου

 του Κώστα Βαξεβάνη ( www.koutipandoras.gr )

Στα χρόνια της ενήλικης ζωής μου, θυμάμαι τους πάντες να βρίζουν το Δημόσιο. Τις ουρές, την αγένεια, την γραφειοκρατία, την μη εξυπηρέτηση. Η σοκαριστική αντίφαση, είναι πως αυτό το τερατούργημα που κατάπινε ανθρώπους και έφτυνε αναξιοπρέπεια, δεν άλλαξε, δεν μεταρρυθμίστηκε, δεν απειλήθηκε ποτέ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου θα έδιωχνε έως και τις Αμερικανικές βάσεις αλλά τίποτα από το ελληνικό Δημόσιο. Οι κυβερνήσεις της ΝΔ, ήταν σε όλα αντιπαπανδρεϊκές, αλλά προς Θεού, όχι σε αυτό.

Ο Σκάτας

του Δημήτρη Καμπουράκη ( www.protagon.gr )

Όταν ήμουν πιτσιρίκος, απ’ όλες τις ιστορίες που είχα ακούσει για την περίοδο της Κατοχής, πιο πολύ μού άρεσε η ιστορία του Σκάτα.

Ο Σκάτας ήταν Γερμανός αξιωματικός, κατά πάσα πιθανότητα υπολοχαγός ή λοχαγός. Ήταν ο επικεφαλής της μικρής δύναμης Γερμανών στρατιωτών που διέμενε στο χωριό μου, την περίοδο 1941-1944. Ήταν σα να λέμε, ο ανώτατος στρατιωτικός διοικητής Δρακώνας. Δυο μήνες μετά την επικράτηση των Γερμανών και την εγκατάσταση τους στο χωριό, ήχησε ξαφνικά η φωνή ενός τελάλη που καλούσε όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους να συγκεντρωθούν στην πλατεία.

«Δεν ξέρω»!

του Σταύρου Θεοδωράκη ( www.protagon.gr )

Η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία έθεσε ένα ερώτημα που είναι στα χείλη όλων. «Γιατί οι αγανακτισμένοι δεν είναι στις πλατείες;». «Γιατί το κίνημα των πλατειών έχει υποχωρήσει;». Το ερώτημα θα μπορούσε να επεκταθεί: Γιατί οι φοιτητές δεν είναι στα (υπό κατάληψη) Πανεπιστήμια; Γιατί οι συγκεντρώσεις των απεργών είναι αραιές; Γιατί οι συνελεύσεις των συνδικάτων είναι αναιμικές; Γιατί κλάδοι ολόκληροι οι οποίοι πλήττονται, δεν κάνουν ούτε μια στάση εργασίας; Που είναι το τσουνάμι που ορισμένοι  δημοσιογράφοι προφήτευαν ότι θα πνίξει την κυβέρνηση (αν όχι όλο το πολιτικό σύστημα). Ακόμη δεν μπορώ να ξεχάσω την ρεπόρτερ της ΝΕΤ που την 3η Σεπτέμβρη στην πρώτη, μετά τις διακοπές, συγκέντρωση των «αγανακτισμένων» επέμενε ότι «μπορεί σήμερα να μην έχει κόσμο αλλά τις επόμενες μέρες το Σύνταγμα θα πλημυρρίζει από εκατοντάδες χιλιάδες λαού». Γιατί λοιπόν ο «λαός» δεν εισάκουσε την ρεπόρτερ της έγκυρης κυβερνητικής ΝΕΤ; Εδώ ο καθένας έχει την ερμηνεία του.

Τύπος και πικρός καφές

του Χρήστου Κοσμά ( www.xrkosmas.blogspot.com )

Το καθιερωμένο πρόγραμμα της Κυριακής τηρούνταν για ακόμη μία φορά, απαρέγκλιτα. Ξύπνημα, πρωινό, μετάβαση στο πλησιέστερο περίπτερο για αγορά εφημερίδων που θα συνόδευαν τον καφέ που θα ακολουθούσε. Μόνο που την περασμένη Κυριακή το πρόγραμμα δεν τηρήθηκε ακριβώς έτσι. Δεν οφείλονταν μόνο στο γεγονός πως την προηγούμενη ημέρα δεν κατέστη εφικτή η παρακολούθηση δελτίων ειδήσεων και η ενημέρωση είχε μείνει σε όσα διαδραματίστηκαν μέχρι και την Παρασκευή το βράδυ. Οφείλονταν κυρίως σε όσα άρχισαν να γίνονται αντιληπτά από την πρώτη κιόλας ματιά στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Κι ιδιαίτερα μίας.

SOS ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΚΔΟΣΗ : ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΑΝΑΓΚΗΣ. ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ.

Όταν η Ευρώπη έψαχνε αφεντικό…

της Λίζας Δουκακάρου ( www.aixmi.gr )

Αν κάνετε αυτά που πρέπει θα έχετε τη στήριξή μας, είπε η Γερμανίδα καγκελάριος ως Γυμνασιάρχης, στον μαθητή που δεν έφερε εις πέρας τα καθήκοντα που του είχε αναθέσει. Ο Έλληνας πρωθυπουργός έσκυψε το κεφάλι και διαβεβαίωσε ότι θα κάνει τα πάντα, αρκεί να παραμείνει έστω και στο προαύλιο του σχολείου. Έχοντας επίγνωση ότι αυτό το «πάντα» μπορεί να σημαίνει την άνευ όρων παράδοση όλων όσων του ζητηθούν…

Και καθώς η απολογητική διάθεση του στριμωγμένου μαθητή, είχε πάρει τη θέση της αρχικής αισιοδοξίας, εκεί στο προαύλιο του γερμανικού σχολείου, κάτω από τα παγωμένα σύννεφα και τα ακόμα πιο παγωμένα χαμόγελα, η Γυμνασιάρχης κλείνει πονηρά το μάτι στους εκλεκτούς της.

''Η χώρα του ποτέ''

να θυμηθώ, να μην ξεχάσω...

   Για τους λάτρεις των παραμυθιών και των αθώων παιδικών ιστοριών, ας κάνουμε μία ωραία παραδοχή. Ας δεχθούμε ότι τα παραμύθια είναι αληθινά και η “χώρα του ποτέ’’ είναι υπαρκτή. Εκεί κατοικεί και η νεράιδα φίλη του Πίτερ Παν που έχει ενα μαγικό ραβδί ικανό να κάνει πραγματικό ακόμη και το πιο φανταστικό σενάριο και να φέρει τα πάνω κατω. Επειδή η νεράιδα αυτή είναι πονόψυχη και υπέρ του αδύνατου που τον εκμεταλλευονται και τον κοροϊδεύουν αυτοί που κυβερνούν, δηλαδή υπέρ του Έλληνα πολίτη, και κατά όλων αυτών που έχουν την εξουσια στα χέρια τους, όπως πολιτικοί, δημοσιογράφοι και τραπεζίτες, αποφασίζει να δράσει.

«Επόμενη στάση ελληνικό πανεπιστήμιο»

να θυμηθώ, να μην ξεχάσω...

   Εννιά το πρωί και το ξυπνητήρι, σου έχει πάρει τα αυτιά. Το κλείνεις και σηκώνεσαι από το κρεββάτι με τα χίλια ζόρια. Το στόμα σου μυρίζει ποτό από την χθεσινή κραιπάλη. Σύντομα όμως την μυρωδιά αυτή θα διαδεχθεί η μυρωδιά του καφέ και ενδεχομένως του τσιγάρου (αν είσαι μανιώδης καπνιστής). Ρίχνεις νερό στα μούτρα σου, μαζεύεις τα κομμάτια σου, γιατί ο ύπνος δεν είναι ποτέ αρκετός, ντύνεσαι και ξεκινάς για τη καθιερωμένη βόλτα στην σχολή. Ναι, φοιτητής είσαι...!Τι...; Δεν θυμάσαι; Ας κάνω τότε μια προσπάθεια να σου ξυπνήσω μνήμες!!!

   Ξεκινάς λοιπόν από το σπίτι, φτάνεις στην στάση και περιμένεις το λεωφορείο. Το πρώτο δεν σταματαει, είναι γεμάτο. Στο δεύτερο είσαι τυχερός, σταμάτησε. Σπρώχνεις,

Εκλογές με ευθύνη – Όχι κλάψα και γκρίνια

Του Γιάννη Μπέζου ( http://www.aixmi.gr )

Στα μεταπολιτευτικά χρόνια, σπάνια οι κυβερνήσεις εξαντλούσαν την τετραετία. Οι εκλογές γίνονταν πρόωρα με διάφορα προσχήματα. Οικονομικοί λόγοι, εθνικοί, καθάρσεις, αναθεωρήσεις του Συντάγματος κλπ.

Στην παρούσα πολιτική κατάσταση υπάρχει όντως, για πρώτη φορά, τόσο επιτακτικά η ανάγκη για προσφυγή στη λαϊκή ψήφο.

Η Ελλάδα μέσα από λέξεις...2011

να θυμηθώ, να μην ξεχάσω...

ότι ζω στην Ελλάδα...!!!!

 Την Ελλάδα...του χρέους & της δημοσιονομικής αστάθειας...

 Την Ελλάδα...της ύφεσης & της λιτότητας...

 Την Ελλάδα...της πλήρους πτώχευσης, της ελεγχόμενης πτώχευσης & του κουρέματος...

 Την Ελλάδα...της εξόδου από το ευρώ & της εισόδου στη δραχμή...

 Την Ελλάδα...της εργασιακής εφεδρείας, των απολύσεων & της ανεργίας...

 Την Ελλάδα...του ανταποδοτικού τέλους, των επιπρόσθετων μέτρων & του χαρατσιού...

 Την Ελλάδα...του Δ.Ν.Τ. , του EFSF, & της Τρόικας...

 Την Ελλάδα...της εποπτείας & του σχεδίου διάσωσης...

 Την Ελλάδα...των ομολόγων, των speads & των CDS...

 Την Ελλάδα...;;;

Ο μεγάλος Έλληνας συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης, είχε πει κάποτε :

             "Η Ελλάδα επιζεί ακόμα, επιζεί νομίζω μέσα από διαδοχικά θαύματα..."

Αναρωτέμαι...υπάρχει ακόμη κανείς, που πιστεύει στα θαύματα;

Μας έβαλε τα γυαλιά η Σουηδέζα (άρθρο που πρέπει να μελετήσετε)

Το άρθρο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στις 8 Αυγούστου 2011 στην σουηδική εφημερίδα Dagens Nyheter, ναυαρχίδας του σουηδικού τύπου, και περιγράφει την κατάσταση στην Ελλάδα αντικειμενικά, κόντρα στην κυρίαρχη προπαγάνδα των ευρωπαϊκών ΜΜΕ (και των σουηδικών ΜΜΕ δυστυχώς μεταξύ αυτών).

Η Ελλάδα βυθίζεται όλο και περισσότερο στην οικονομική κρίση. Η Κάισα Έκις Έκμαν επισκέφτηκε μια παρεξηγημένη χώρα με ένα διερρηγμένο κοινωνικό συμβόλαιο, όπου..

όλοι συμφωνούν μεταξύ τους.

Με αυταρχικά ανδρείκελα ποια φαντασία στην εξουσία;‏

του  Βλαδίμηρου Κυριακίδη (www.aixmi.gr)

«Η φαντασία στην εξουσία»!

  Με τη συγκεκριμένη φράση από το ’68, άνοιξα πάλι το χρονοντούλαπο της ιστορίας για να ησυχάσω λίγο τη σαλεμένη μου σκέψη που διαχειρίζεται τόσες ενστάσεις, όσες είναι και οι παραπλανητικές πηγές πληροφόρησης. «Η φαντασία στην εξουσία» μεταφράστηκε, δυστυχώς, σε επικοινωνιακό σύνθημα της εξουσίας.

Να θυμηθώ, να μην ξεχάσω...

Να θυμηθώ, να μην ξεχάσω...
    ποιος είμαι, που ζω, που πάω, τι διεκδικώ, τι όνειρα έκανα και τι να κάνω για να μην χαθώ.....!!!!!!!!!!

   Μιά χούφτα νέοι είμαστε κι εμείς, οπου οι δύσκολες εποχές που διανύουμε, μας δημιούργησαν την ανάγκη να φτιάξουμε αυτόν τον ιστότοπο, μήπως και η φωνή μας ακουστεί σαν αλύχτισμα απελπισίας και συνάμα ελπίδας, μέσα στην παράνοια και την υποκρισία που καθημερινά βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, στην μικρή αυτή χώρα που "ακόμη" λέγεται  Ελλάδα!!!!!!

  Εκφραστείτε, φωνάξτε, αντιδράστε...!!!!
                                                                      Περιμένουμε τις αναρτήσεις και τα σχόλια σας για οποιοδήποτε θέμα με μεγάλη χαρά!!!!!!

 ''Ο κόσμος είναι επικίνδυνος, όχι εξαιτίας αυτών που κάνουν το κακό, αλλά εξαιτίας αυτών που τους κοιτάζουν χωρίς να κάνουν τίποτα''.

                                                                            Άλμπερτ Αϊνστάιν